Ο Γιασάμ Αγιαβέφε πολιτογραφήθηκε τιμητικά ως Έλληνας στις 14 Ιουνίου σύμφωνα με το ΦΕΚ της 22ας Ιουνίου. Η απόφαση της κυβέρνησης πάρθηκε με συστατική επιστολή του Άδωνη Γεωργιάδη και του Υπουργείου Εσωτερικών καθώς έχει συνεισφέρει ουσιαστικά με τις χορηγίες του σε υγειονομικό υλικό, είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα, στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γιασάμ Αγιαβέφε πέραν της τουρκικής «τουρκοκυπριακής» και ελληνικής υπηκοότητας, έχει ακόμα υπηκοότητα της Σερβίας και της Δομινικανής Δημοκρατίας και καταζητείται με διεθνές ένταλμα σύλληψης για απάτες με διαδικτυακό τζόγο.
Το θέμα για την υπόθεση πολιτογράφησης του Αγιαβέφε έχει παρουσιαστεί ως μείζον πολιτικό ζήτημα από τα ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και την αντιπολίτευση, στην ουσία του όμως δεν είναι καινούριο και δεν γίνεται πρώτη φορά.
Ελληνικές ιθαγένειες μοιράζονται κατά το δοκούν και όπως μας εξυπηρετεί από κάθε κυβέρνηση που υπήρξε στην χώρα μας ήδη από την σύσταση του ελληνικού κράτους, γεγονός που όλοι γνωρίζουν.
Στην Ελλάδα η σκόπιμη διαστρέβλωση των βασικών εννοιών όπως αυτών της ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ, της ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ και της ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑΣ ξεκαθαρίζουν το τοπίο αναφορικά με το ποιος θα λέγεται Έλληνας και θα κάνει χρήση των δικαιωμάτων της ιθαγένειας.
Παρατηρώντας την ιστορία μας από το 1835 έως τις μέρες μας, όπως αποτυπώνεται μέσα από τα Φύλλα Εφημερίδας της Κυβέρνησης, διαπιστώνουμε πως με Βασιλικά Διατάγματα έπειτα Προεδρικά και θεσμοθετημένα νομοσχέδια οι κυβερνήσεις μεταφέρουν, ανταλλάζουν και προσφέρουν απλόχερα την Ελληνική ιθαγένεια και τα προνόμια που αυτή φέρει.
Στις μέρες μας δε τα πράγματα γίνονται πάρα πολύ απλά. Η νομοθεσία για την λήψη της ελληνικής ιθαγένειας είναι τόσο διάτρητη, που τα πλήθη μεταναστών που εισρέουν στην χώρα μας μπορούν να δηλώνουν ανιθαγένεια και να τροποποιούν την ταυτότητα τους όπως βολεύει και σίγουρα θα έχουν να λαμβάνουν τα καλύτερα από την Ελλάδα. Και όλα αυτά με την συνεπικουρία της Ευρωπαϊκής Μεταναστευτικής Πολιτικής, της Κεντρικής Κυβέρνησης, των Δήμων και των ΜΚΟ.
