Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε μεγάλα έργα υποδομής.
Η Κομισιόν είχε αποστείλει στην Ελλάδα προειδοποιητική επιστολή τον Οκτώβριο του 2019 και, στη συνέχεια, αιτιολογημένη το Δεκέμβριο του 2020. Παρά την κάποια πρόοδο, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν αντιμετωπίσει πλήρως τις αιτιάσεις. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε μεγάλα έργα υποδομής υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να διενεργήσουν εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για ορισμένα μεγάλα έργα υποδομής και σύμφωνα με την Επιτροπή, η ελληνική νομοθεσία δεν εφαρμόζει, για παράδειγμα, τις διατάξεις της οδηγίας για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε όλα τα έργα που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας.
Βέβαια το παράδειγμα που παραθέτει η Κομισιόν μάλλον ατυχές μπορεί να θεωρηθεί, εφόσον οι επιπτώσεις στο περιβάλλον από έργα που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εθνικής άμυνας είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Επί σειρά ετών, οι ελληνικές κυβερνήσεις φρόντιζαν να νομοθετούν απλοποιώντας τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις ώστε να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των εκάστοτε ιδιωτικών εταιρειών που τις στήριζαν, είτε αυτές είναι παραγωγοί ενέργειας, είτε κατασκευαστικές εταιρείες, είτε πολυεθνικοί ξενοδοχειακοί κολοσσοί …
Νόμοι με τους οποίους έγινε αντιληπτό πως η προστασία του περιβάλλοντος δεν αφορά την κυβερνητική πολιτική.
Και σήμερα η πολιτική αυτή σφραγίζεται με το απαράδεκτο νομοσχέδιο με τίτλο «Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος, επείγουσες δασικές, χωροταξικές και πολεοδομικές διατάξεις, θέσπιση πλαισίου για την ανάπτυξη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και ζητήματα κυκλικής οικονομίας».
Το οποίο οδηγεί στην αποδόμηση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας με: την υπεραπλούστευση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, την αποδυνάμωση της περιβαλλοντικής επιθεώρησης, την επιβάρυνση όλων των ζωνών προστασίας των περιοχών του δικτύου Natura 2000 με ασύμβατες και βλαπτικές για το περιβάλλον χρήσεις, τη σοβαρή υποβάθμιση του ήδη αναξιόπιστου θεσμού των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, την δυνατότητα εξορυκτικής δραστηριότητας όπου κρίνεται απαραίτητο, την κατάργηση του περιορισμού οι δρόμοι να είναι αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση της προστασίας και βέλτιστης διαχείρισης του προστατευόμενου αντικειμένου, με την δυνατότητα για εγκατάσταση έργων ΑΠΕ, με την κατάργηση των διατάξεων που επέτρεπαν χρήσεις μόνον στις εντός σχεδίου περιοχές», την κατάργηση επιμέρους περιορισμών αναψυκτήρια 100 τ.μ., τουριστικά καταλύματα εώς 150 κλίνες και την κατάργηση της απαγόρευσης κατοικίας στις εκτός σχεδίου περιοχές.
Να επισημάνουμε πως η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για παρέκκλιση από τους στόχους για τη διατήρηση, τη προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος όπως απαιτεί η οδηγία 92/43 της ΕΟΚ και μέχρι σήμερα δεν έχει συμμορφωθεί.
